Wkład do kominka 2

Wkład do kominka - 2

Stosowanie wkładów kominkowych z rekuperatorem cieczowym (potocznie nazywanym wkładem wodnym) jest propozycją znacznie działającą na wyobraźnie inwestorów. Stosowanie tego typu rozwiązań wymaga jednak skrupulatnego podejścia do zagadnienia, a prawidłowe ukształtowanie konstrukcyjne takiego kominka wymaga rzeczowej znajomości procesu wymiany ciepła na drodze: płomień - wilgotne spaliny - czynnik cieczowy.

Najczęściej niepoprawnie ukształtowanym układem są kominki z wkładem wodnym o dużej pojemności cieczowej wkładu i znacznie rozwiniętej powierzchni wymiany ciepła w stosunku do wydajności cieplnej paleniska. Takie wkłady kominkowe trudno jest szybko rozgrzać do temperatury wyższej od temperatury punktu rosy spalin. Wówczas dochodzi do długotrwałego roszenia wewnętrznej powierzchni rekuperatora i zarzucanie go sadzą z tworzeniem warstwy zwiększającej oporność cieplną przepony wymiennika. Znaczna pojemność wodna wymiennika ciepła sprzyja temu zjawisku, gdyż wydłuża czas dojścia czynnika grzewczego powyżej temperatury punktu rosy. Pozytywnie działające są układy rekuperatorów przepływowo-rurkowych (fot. 1). Zaletą tego rozwiązania jest eliminacja wszystkich wcześniej wyszczególnionych mankamentów. Po krótkiej chwili w takim rekuperatorze dochodzi się do poziomu temperatur wyższych od punktu rosy mimo niskiej początkowej wydajności paleniska i końcowej w czasie wygaszania przypadkowego lub końcowego. Zastosowanie w układzie regulatora termicznego pompy obiegu wkładu kominkowego pozwala zminimalizować to zjawisko prawie do przysłowiowego zera.

Aby kominek mógł spełnić pokładane w nim nadzieje i nie stał się meblem sprawiającym znaczne kłopoty eksploatacyjne, muszą być spełnione następujące uwarunkowania konstrukcyjno-ruchowe:

Typu ogólnego:
a - wkład kominkowy żeliwny musi być dobrany zgodnie z możliwościami odbioru wyzwolonej przez niego energii przez układy powietrzne, wodne, powietrzno-wodne;

b - moc nominalna komory paleniskowej po prawidłowym zapewnieniu warunku wg pkt. a) powinna być mniejsza, co najmniej o 20%, od mocy zapotrzebowania ciepła dla obiektu, w którym kominek zostanie zainstalowany;

c - w kominku należy spalać wyłącznie przeznaczone dla niego sortymenty opału;

d - obsługę i eksploatację kominka należy prowadzić ściśle z warunkami zawartymi w instrukcji obsługi.

Na kominy ceramiczne należy zdecydować się jeszcze przed rozpoczęciem budowy i uwzględnić je w projekcie domu, pomimo umieszczenia ich na zewnątrz. Nadają się więc dla osób, które od samego początku zdecydowane są na ten rodzaj systemu.

Typu szczegółowego:
a - obudowy budowlane wkładów kominkowych należy stosować jako rozwiązania typowe lub nietypowe, ale takie, które spełniają warunki prawidłowego zabezpieczenia przed ich nadmiernym przegrzaniem.

b - materiał obudowy musi być odporny na wysoką temperaturę min. 200oC i promieniowanie cieplne;

c - konstrukcja obudowy musi być tak ukształtowana, aby swobodnie mogła realizować ruchy termiczne powstające w czasie eksploatacji kominka;

d - w rozwiązaniach szczegółowych należy wykorzystać wszystkie występujące formy przekazu energii do otoczenia, konwekcję z powietrzem omywającym wkład, konwekcję i promieniowanie płomienia z przeponowym odbiorem energii do nośnika cieczowego współpracującego z instalacją centralnego ogrzewania budynku oraz akumulację cieplną obudowy budowlanej wkładu;

e - w układach kominkowych z rekuperatorem cieczowym najkorzystniejsze są rozwiązania techniczne umożliwiające realizację wymiany energii po stronie cieczowej w warunkach intensywnego przepływu przez ekran kanałowo-rurkowy o podwyższonej turbulencji przepływu zarówno po stronie spalinowej, jak i cieczowej (fot. 1);

f – pomieszczenie, w którym zostanie zabudowany kominek, musi być bezwzględnie wyposażone w prawidłową instalację nawiewną do pomieszczenia i wyciągową powietrza z pomieszczenia, a kominek musi mieć wykonaną prawidłowo instalację odprowadzenia dymu i dymku znad drzwiczek komory spalania (fot. 2).

g - dla budynków nowo wznoszonych decyzję o typie kominka i propozycjach z nim związanych należy powziąć na etapie fazy projektowania budynku. Wówczas bez większych kosztów można zapewnić rozwiązania związane z powyższymi uwarunkowaniami szczegółowymi.

Na kominy ceramiczne należy zdecydować się jeszcze przed rozpoczęciem budowy i uwzględnić je w projekcie domu, pomimo umieszczenia ich na zewnątrz. Nadają się więc dla osób, które od samego początku zdecydowane są na ten rodzaj systemu.

Jan Chochla
Źrodło:
"ABC Magazynu Instalatora"
http://www.instalator.pl
Grudzień 2011
Fot. 1. Przykładowe rozwiązanie paleniska kominka z rurowym ekranem wodnym:
E - odciąg szczelinowy,
F - palenisko,
H - współprądowy rurowy ekran cieczowy.

Fot. 2. Przykład kompletnego oprzyrządowania kominka bez elementów wystroju zewnętrznego, wyposażonego w ekranowy wkład wodny oraz niezbędne przewody nawiewno-wyciągowe.
A- górny wywiew grawitacyjny z pomieszczenia,
B - przewód grawitacyjnego odciągu szczelinowego,
C - przewód dymowy,
D - czopuch żeliwny,
E - odciąg szczelinowy,
F - palenisko,
G - nawiew powietrza świeżego.

Fot. 3. Kominek przedstawiony na fot. 2 po zamaskowaniu.